Gelsin Hayat Bildiği Gibi

Birer birer kayıp giderdi her bi' sevilen
 Yenisi gelmez, eline geçmez, hele ki değeri hiç bilinmeyen
 Yürekte varsa sevgiden de ötesi, sen ağlasan da boş
 Işık da yaksan nafile, odan karanlık, hep loş
 Hayatın emri "hep koş", baya' bi' bekledim boş
 Yaşantım sanki bir savaş ve hoş da bazen
 Ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda
 Yoksa hep gülerdi insan, hep kalırdı masum
 Saygıda bi' kusur ettiğinde minnetin de değeri yok
 Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur
 Fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten
 Her kalp yıkılır, ancak yenisi bulunamaz bi' mesken
 Her anın birini özler rüyada yolunu gözlediğim düşünceler
 Ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım
 Bitince yalnızım, gözümü açtığımda kalmışım
 Yanımda ailem ve bir de arkadaşlarım
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
 İşimiz bu: yaşamak
 Unuttum bildiğimi, doğarken
 Umudum, ölmeden hatırlamak
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
 İşimiz bu: yaşamak
 Unuttum bildiğimi, doğarken
 Umudum, ölmeden hatırlamak
 Şimdi boşuna bakma saate, zaman geç oldu
 Dün annem elimi tutarken, bugün yirmi dokuz da doldu
 Vakit can almaz, ancak can yakar, fakat bi' bekle bak
 Knockout olursan çok sakat, mücadeleyle geçen hayatta son round
 Kazanmak herkes ister
 Ne istediğini bilmektir önemlisi
 Var mı listen, hayallerin, hırsın, cesaretin?
 Sabır selametimse, intikam felaketimdir
 Ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde
 Çıkıp bi' başıma ağlamaktı belki caddelerde
 Hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı
 Bu gözlerinse dolduğu, zamanın donduğu bir yerdeyim
 Düşünceler dumanlı, dağlar aynı gözde puslu
 Bi' bakmışım, mesafeler uzun ve tozlu
 Benimse "yol yürür gider, bi' seyyah olurum"
 Ne paranın bi' değeri vardır aslında, ne de şerefle onurun
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
 İşimiz bu: yaşamak
 Unuttum bildiğimi, doğarken
 Umudum, ölmeden hatırlamak
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
 İşimiz bu: yaşamak
 Unuttum bildiğimi, doğarken
 Umudum, ölmeden hatırlamak
 Ameleydim eskiden, şafak sökerdi her gün işe giderken
 Cebimde yoktu bir kuruş ve Üsküdar'ımın her bi' yeri yokuş
 Her gün yeni bi' suç ittiler fakat ben olmadım tuş
 Kanatlı doğmamış kuş
 Vakit hiç geçmemişti, ben hep aynı yerde saydım
 Ekmekle vardı kavgam, daha bi' sertti günler
 Ve geçmişeydi saygım, gelecekti kaygım, kelebekti kalbim
 "Akar giderdim" olsa bile bi' derdim, hep gülerdim
 Ve ağladığımı görebilen bir annem, bir de ben
 İnceden bi' perde vardı gözlerimde, göz görür fakat dilim susardı
 Ayaklarım, elim, kolum da bağlı
 Hayat bu dile kolay, velakin her bi' yerine ağrı
 Ve kimi zaman düşündüm, aslında hiç üşenmedim, ben hep düşündüm
 Hayata karşı dört silahşor, hep güler sanmıştım
 Bu öyle lanet olası toz bi' pembe ki
 Bi' baktım her şey ciddi, hemen uyandım
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
 İşimiz bu: yaşamak
 Unuttum bildiğimi, doğarken
 Umudum, ölmeden hatırlamak
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin
 ♪
 İşimiz bu: yaşamak
 Unuttum bildiğimi, doğarken
 Umudum, ölmeden hatırlamak
 Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin