De Eerste Zeven Dagen

De eerste dag
 Het is laat geworden vannacht
 Het Belgische uitgaansleven kent geen genade
 Ik heb enorm genoten
 En nu moet ik lijden
 Ik waagde zelfs te dansen
 Heel wat voor een zanger met een houten been
 En krakende gewrichten
 Ach wanneer zal mijn lichaam doen
 Wat mijn geest verlangt
 Er spookt een lied door mijn hoofd
 Onbereikbaar en ongrijpbaar
 Vandaar die pijn
 Rustig aan vandaag
 De tweede dag
 De wereld draait door
 Het neerstortende vliegtuig
 Het voormalige Joegoslavië
 Het hongerende Somalië
 Bush contra Clinton
 De Oosteuropese mislukking et cetera et cetera
 Je kunt je kont ook niet keren
 Je let even niet op
 En het wordt weer een puinhoop
 Vandaag ben ik Atlas
 En krijg pijn aan mijn nek
 Het spokende lied liet zijn gezicht even zien
 Lief en angstaanjagend tegelijkertijd
 Ik ben benieuwd
 De derde dag
 Vriendendag
 In het bijzonder lieve lieve Ger
 Uitgenodigd te komen eten
 Bij de bevriende restaurateur thuis
 Hoeveel gangen hoeveel flessen wijn
 Praten over het verleden
 Het onverwerkte verleden
 Het altijd aanwezige verleden
 Zo ver weg en zo dichtbij
 Een lach en een traan
 Onze vriendschap zal nooit vergaan
 Ben je voorzichtig als je naar huis rijdt
 Dag lieve jongen
 De vierde dag
 Het leven kan beeldschoon zijn
 Van tralalala tralalala
 Een heldere herfstmorgen
 Kastanjes zoeken
 Onze zakken volgeladen
 Ha dat bittere witte schilletje
 Vuile nagels stroeve mond
 Samen met Tiny wandelen in het bos
 Praten over relaties
 Praten over praten
 Praten over angst
 Praten over geluk
 Dat onbereikbare weke geluk
 Het spokende lied trok plotseling
 Een melodie aan
 De vijfde dag
 Altijd nog de zenuwen als ik in de auto stap
 En als een uit de hemel stortende druppel
 Afzak naar het zuiden
 Komt het omdat ik alleen rijd
 Bang ben dat ik het niet kan vinden
 De meter gaat altijd te ver naar rechts
 Kijk naar die slakken naast mij
 Here I come
 Vanavond zal ik proberen ieder lied
 Als een afzonderlijk hoofdstuk
 Uit het boek van het leven voor te dragen
 Achter het geluk achter de pijn
 Is een heldere plaats
 Zo helder als boven de sneeuwgrens
 Waar de zon schijnt
 Koud en warm
 Doorgeleefd doorgedacht doorgegaan
 Hart brak hart geheeld
 Verdergegaan met een gelijmd hart
 Maar het is soms wel verstomd stil
 Stemmingen wisselen met het uur
 Four seasons in one day
 Misschien brengt het spokende lied uitkomst
 I like the melody
 Een helende pijn een troostende loutering
 Een kamikaze-achtige gedrevenheid
 Alles willen doen alles willen vertellen
 Alles laten gebeuren zonder remmingen
 Tot bloedens toe
 De zesde dag
 Tot bloedens toe
 En nou is het afgelopen
 Nou wil ik het weten
 Waar gaat het over
 Wat zegt het
 Wat zal ik het laten zegen
 Onder controle altijd controle
 Tem het paard
 Spring erop en dwing het op de knieën
 Bezorgdheid verlatenheid angst
 Opluchting belofte sensualiteit
 Gelachen dat we hebben
 Ik heb het spokende lied gevangen
 Hier op papier
 Hier in mijn stem
 Met mijn woorden
 Vind ik het mooi
 Het was zo opdringerig
 De zevende dag
 Zondagmorgen muziek
 Kamerjas en pianomuziek van Beethoven
 De dove componist
 De kleurenblinde schilder
 De stomme zanger
 Vandaag naar het ziekenhuis
 Starende mensen in de hal
 Naar de grijze gangen ergens achter
 Ver weg in het ziekendoolhof van
 Begrijpende blikken en witte jassen
 Geen bloemen geen fruit
 Geen woorden geen gezicht
 Ik doe de deur open
 En kus hem op het voorhoofd
 Houd mijn hart vast
 Houd zijn hand vast
 Lezen gedicht
 Onsterfelijke gesprekken
 Rust berusting pijn
 En dan toch nog die glimlach
 Niet in zijn ogen
 Maar om zijn mond
 Marius de Mona Lisa
 De glimlach van Marius
 Later in de hal met een denkbeeldige stengun
 Iedereen die staarde
 Overhoop geschoten