Meres Eones

Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
 Όταν τις πρώτες ώρες πάγωνα και ίδρωνα
 Όταν χωρίς εσένα αγάπη μου κοιμόμουνα
 Και πώς να συνηθίσω αυτόν τον χωρισμό;
 Και να που ο χρόνος δε σε πήρε από μένα
 Απ' το μυαλό μου τη ψυχή θα ήταν ψέμα
 Τώρα γελάω όπου βρεθώ απελπισμένα
 Μόνο και μόνο για να σου το πουν εσένα
 Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
 Ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνες
 Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
 Φοβάμαι δεν θ' αντέξω θα λυγίσω
 Δε πάν' να λένε όλοι για ζωές και θαύματα
 Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα
 ♪
 Πόσο μου λείπει να 'ξερες η αγκαλιά σου
 Το κάθε βλέμμα σου το κάθε άγγιγμά σου
 Και βασανίζομαι μες στις φαντασιώσεις
 Όσο κι αν ξέρω πως σημάδι δεν θα δώσεις
 Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
 Ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνες
 Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
 Φοβάμαι δεν θ' αντέξω θα λυγίσω
 Δε πάν' να λένε όλοι για ζωές και θαύματα
 Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα
 ♪
 Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα