Memoria da noite - Versión 2011

Madrugada, o porto adormeceu, amor,
 A lúa abanea sobre as ondas
 Piso espellos antes de que saia o sol
 Na noite gardei a túa memoria.
 Perderei outra vez a vida
 Cando rompa a luz nos cons,
 Perderei o día que aprendín a bicar
 Palabras dos teus ollos sobre o mar,
 Perderei o día que aprendín a bicar
 Palabras dos teus ollos sobre o mar.
 Veu o loito antes de vir o rumor,
 Levouno a marea baixo a sombra.
 Barcos negros sulcan a mañá sen voz,
 As redes baleiras, sen gaivotas.
 E dirán, contarán mentiras
 Para ofrecerllas ao Patrón:
 Quererán pechar cunhas moedas, quizais,
 Os teus ollos abertos sobre o mar,
 Quererán pechar cunhas moedas, quizais,
 Os teus ollos abertos sobre o mar.
 Madrugada, o porto despertou, amor,
 O reloxo do bar quedou varado
 Na costeira muda da desolación.
 Non imos esquecer, nin perdoalo.
 Volverei, volverei á vida
 Cando rompa a luz nos cons
 Porque nós arrancamos todo o orgullo do mar,
 Non nos afundiremos nunca máis
 Que na túa memoria xa non hai volta atrás:
 Non nos humillaredes NUNCA MÁIS.