Baed az to

خاموش کردم توی لیوانت خدایم را
 شب ها بغل کردم به تو همجنس هایم را
 رنگین کمانِ کوچکی بر روی انگشتم
 در اولین بوسه خودم را اُ تو را کشتم
 هی گریه میکردم به آن مردی که زن بودم
 شب ها دراکولای غمگینی که من بودم
 و عشق یک بیماریِ بدخیم روحی بود
 تنهایی ام محکوم به سکس گروهی بود
 سیگار با مشروب بآ طعم هم آغوشی
 یعنی فراموشی فراموشی فراموشی
 بعد از تو الکل خورد من را، مست خوابیدم
 بعد از تو با هر کس که بود و هست خوابیدم
 بعد از تو لای زخم هایم استخوان کردم
 با هر که میشد هر چه میشد امتحان کردم
 تنهاییه در جنگ در تنهای تنهایی
 با گریه و صابون و خون و تو، خود ارضایی
 دل خسته از گنجشک ها و حوض نقاشی
 رنگ سفیدت را به روی بوم میپاشی
 لیوان بعدی قرص های حل شده در سم
 باور بِکُن
 از هیچی، دیگر نمیترسم
 پشت سیاهی های دنیامان سیاهی بود
 معشوقه ام بودیو، هستیو، نخواهی بود
 بعد از تو الکل خورد من را، مست خوابیدم
 بعد از تو با هر کس که بود و هست خوابیدم
 بعد از تو لای زخم هایم استخوان کردم
 با هر که میشد هر چه میشد امتحان کردم