Hit helga Tre

Þar var Draupnir
 Ok Dolgþrasir,
 Hár, Haugspori,
 Hlévangr, Glóinn
 Dóri, Óri
 Dúfr, Andvari
 Skirfir, Virfir,
 Skáfiðr, Ái
 Alfr ok Yngvi,
 Eikinskjaldi,
 Fjalarr ok Frosti,
 Finnr ok Ginnarr
 Þat mun æ uppi
 Meðan öld lifir,
 Langniðja tal
 Lofars hafat
 Unz þrír kvámu
 Ór því liði
 Öflgir ok ástkir
 Æsir at húsi
 Fundu á landi
 Lítt megandi
 Ask ok Emblu
 Örlöglausa
 Önd þau né áttu,
 Óð þau né höfðu,
 Lá né læti
 Né litu góða
 Önd gaf Óðinn,
 Óð gaf Hænir,
 Lá gaf Lóðurr
 Ok litu góða
 Ask veit ek standa,
 Heitir Yggdrasill,
 Hár baðmr, ausinn
 Hvíta auri
 Þaðan koma döggvar,
 Þærs í dala falla,
 Stendr æ yfir grænn
 Urðarbrunni
 Þaðan koma meyjar
 Margs vitandi
 Þrjár ór þeim sæ,
 Er und þolli stendr
 Urð hétu eina,
 Aðra Verðandi,
 Skáru á skíði,
 Skuld ina þriðju
 Þær lög lögðu,
 Þær líf kuru
 Alda börnum,
 Örlög seggja
 Þat man hon folkvíg
 Fyrst í heimi,
 Er Gullveigu
 Geirum studdu
 Ok í höll Hárs hana brenndu,
 Þrisvar brenndu, þrisvar borna,
 Oft, ósjaldan,
 Þó hon enn lifir
 Heiði hana hétu
 Hvars til húsa kom,
 Völu velspáa,
 Vitti hon ganda
 Seið hon, hvars hon kunni,
 Seið hon hug leikinn,
 Æ var hon angan
 Illrar brúðar
 Þá gengu regin öll
 Á rökstóla,
 Ginnheilög goð,
 Ok um þat gættusk
 Hvárt skyldu æsir
 Afráð gjalda
 Eða skyldu goðin öll
 Gildi eiga.