Olor Fragante

شب خسته ازیه تکرار روزمره/
 روز با تو تا طی شه این شب مسخره
 یکی و گاهی می دیدیم و می گفتیم پدر/
 پدر ولی وقتی تا وقتی زنده س پدر
 بعد مادر موند و لباسای چرک مردم/من تو یه گله گرگ و تو کوچه ها گم
 سهم داداش از دنیامون اعتیاد بود/همه تو سختی بودیم واسه اون زیاد بود
 بس نبود واسه یه لقمه نون تو سری خوردن/همه چی رفت جز آبرو که اونم بردن
 کسی خواهرمو ندید دوباره تو محله/من واسه چی زنده بودم این بود مسئله
 که شاید این زندگی ورق بخوره/به جایی برسم دیگه عرق نسره
 از پیشونی و شرمی که تو چشامه/ولی کی می دونست آخر عاقبت اعدامه
 که صدا به داد ما نرسیده خفه شد/قانون یه خیابونه که یه طرفه شد
 هرچی جرممه بگو حبسشو می کشم/من هرچی می کشم از همین اجتماع می کشم
 وقتی رای می خوان کسایی مث امثال منو/با یه کیلو برنج میخرن و می ندازن جلو
 سی ساله که کوچه خاکیامون خاکی ان/آسفالت خوبه ،خوبه اما واسه مردن
 که کسی مث منو جلو روت دار بزنن/یه مشت مریضم واستادن تخمه بشکنن
 که فیلم بگیری وقتی یکی جون می کنه/دس مریزاد این مرام یه هموطنه
 که نه مرگ منو و این دار صلوات داره/امروز من اینجام و فردا سر تو بالا داره
 مث جون کندن زندگیمو تمام لحظه هام/ منمو بغضامو اشکامو درد تنهاییام
 منمو حس بی کسی و از غم پرپر شدن/ این یه حقیقت تلخ که دارم از پا در میام
 من بالا دارم چون کسی منو نفهمید / این همه چش بود ولی کسی منو ندید
 من نماد یه ملت رو به انحطاطم / وقتی مرگ میشه جریمه ی انضباطم
 بالا دار حتی فرصتی واسه نصیحت نی /ما که میریم اما تو میمونی این نصیحت نی
 ما که داریم میریم فقط تو رو جون مولا / اون بچه رو نیار واسه ی تماشا
 نزار از الان ذهنش درگیر دار شه / نزار این صحنه روی مغزش سوار شه
 اونم فردا وقتی که فشار بش بیاد / اونم وقتی بزرگ شد و حقشو بخواد
 اونم وقتی عصبی شد از بدی اوضاع / زور میشه منطقش توی اجتماع
 اونم میگه چون همه بدن اونم بد میشه / توی کنکور بد زندگی رد می شه
 ما بد بودیم اجتماع از ما بد تر بود / نجنبی میزندت زمین خیلی زود
 هرکدوم ما که یه جوری داریم میریم فنا/ اون بالاییا خوشحال ترم میشن دادا
 ما که رفتیم اما تو یکی مثل من نباش / تیزی رو بزار زمین قلم بردار بجاش
 حالا منم و اینجا و چشای تو، طناب دار / بکش صندلی رو از زیر پام سرکار