Stereotipa

Ώρα τρεις τη νύχτα ανεβαίνω τα σκαλιά
 Μα δεν νυστάζω
 Μ' ανοιχτό το φως
 Ξανά την δική σου την μεριά ούτε που κοιτάζω
 Τι είναι αυτό που λείπει;
 Απ' την μέσα μου ζωή, τα δάχτυλα σου
 Μια γουλιά νερό θα πιω
 Πώς αλλιώς να καταπιώ πως τα πάντα αλλάζουν;
 Πάρε εσύ τα χάδια τα γυμνά σκοτάδια τα πρωτότυπα
 Κι άσε εδώ για μένα κάτι στοιχειωμένα
 Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ καρδιά μου
 Στερεότυπα μου
 Έτσι το όνομά μου δεν ξανά άκουσα
 Και γι' αυτό θυμώνω που θα λέω στον πόνο
 Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
 Λες κι είμαστε αγκαλιά
 ♪
 Άμα θες να δεις την δικιά μου την σκιά
 Αντί για μένα όπου πάω τ' ακούς
 Να 'ρθεις να κοιτάς από μακριά το δικό σου ένα
 Δεν μπορώ να ζω
 Εδώ μέσα άλλος κανείς
 Θα βγω λιγάκι, δυο μικρά πουλιά πετούν
 Στα μηνύματα αδειανό τ' άσπρο φακελάκι
 Πάρε εσύ τα χάδια τα γυμνά σκοτάδια τα πρωτότυπα
 Κι άσε εδώ για μένα κάτι στοιχειωμένα
 Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ καρδιά μου
 Στερεότυπα μου
 Έτσι το όνομά μου δεν ξανά άκουσα
 Και γι' αυτό θυμώνω που θα λέω στον πόνο
 Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
 Λες κι είμαστε αγκαλιά
 ♪
 Πάρε εσύ τα χάδια τα γυμνά σκοτάδια τα πρωτότυπα
 Κι άσε εδώ για μένα κάτι στοιχειωμένα
 Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ καρδιά μου
 Στερεότυπα μου
 Έτσι το όνομά μου δεν ξανάκουσα
 Τελειώνω με τη σκέψη μόνο
 Πως θα λέω στο πόνο
 Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
 Λες και είμαστε αγκαλιά