Balladen Om Bifrost

Når solå rinne gripe eg
 Itte gnistane i Ymes skalle
 I lenker eg mane frem ein tanke
 Ein tanke så går ut te alle
 Bak kvar ferd te Bifrost minne
 Står tusener igjen
 Bak det svik mot den norrøne gløden
 Står tusen år igjen
 Eg trur på nye tankar
 På nye norrøne spor
 På ein drøm om livet, om sviklause ættar
 Om ein sal fagrare enn sol
 Når striden stilne så volvå seie
 Og Fimbulvinteren har gått sin gang
 Ska nye tider fylla manns minne
 Og gamle sangar ska syngas om og om igjen
 Fe dør, frender dør
 Ein dør sjøl på samma vis
 Eg vet ett så aldri dør
 Dommen øve kvar ein død
 Fe dør, frender dør
 Ein dør sjøl på samma vis
 Ord om deg ska aldri dø
 I ærefullt ettermæle
 Kim e med meg i kampen her?
 Mot sviket og mot pesten
 Mot eiterormer så vrir seg rundt
 Og gjør livet surt for resten
 Kim føre dei hengtes ord?
 Kim vil reisa stångå?
 Hørr meg nå alle ættar
 Alle dokkår der ute så brenne
 Me møtes på vollen ein siste gång
 Vinden viser vei
 Der nye tider ska fylla manns minne
 Og gamle sangar ska syngas om og om igjen
 Fe dør, frender dør
 Ein dør sjøl på samma vis
 Eg vet ett så aldri dør
 Dommen øve kvar ein død
 Fe dør, frender dør
 Ein dør sjøl på samma vis
 Ord om deg ska aldri dø
 I ærefullt ettermæle