Beloved

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım
 Herkesin mutlu olmak için başka bir
 yolu varmış kendi yolumu çizdiğimde anladım
 Bir tek yaşayarak öğrenilirmiş hayat; okuyarak, din
 leyerek değil bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım Yüreğinde
 aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, aşk p
 eşinden neden yalınayak koştuğunu
 anladım Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş
 gözlerden, neden hiç ağlamadığını anladım
 Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, göz yaş
 ımı kahkahaya çevirdiğinde anladım Bir insanı herhangi biri
 kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, çok
 acıttığında anladım Fakat hak edermiş sevilen onun için dökülen her
 damla gözyaşını, göz
 yaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım Yalan söylememek
 değil, gerçeği gizlememekmiş
 marifet, yüreğini elime koyduğunda anladım "
 Sana ihtiyacım var, gel" diyebilmekmiş güçlü olmak, sana
 "git" dediğimde anladım Biri sana "git" dediğinde "kalmak istiyorum"
 diyebilmekmiş sevmek,
 git dediklerinde gittiğimde anladım
 Sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her dü
 ştüğünde zırıl zırıl ağlayan, büyüyüp
 bana sımsıkı sarıldığında anladım Özür dilemek değil, "affet ben
 i " diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, ge
 rçekten pişman olduğumda anladım Ve gurur; kaybedenlerin,
 acizlerin maskesiymiş sevgi dolu yüreklerde
 gurur olmazmış, yüreğimde sevgi bulduğumda anladım Ölürcesine isteyen
 beklemez sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, b
 eni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım Sevgi emekmiş emek
 ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...