Uçmak Zor

Yanıt yok
 Kaldım yanlışların ortasında kendi kendimleyim bu gece
 Biraz soğu
 Yandım söndüm küller savruluyor ellerimle sardım geceyi
 Zaman sanki buz ve ben güneş
 Kavrulur kürem erir aynı her sefer örüntü
 Nazik olmam istenen
 Sikeyim neyse fark eden
 Kapalı pencereler ve tel örgü
 Kafam ağır, düşer ağır, düşer ak saçıma
 Söner ay yavaşlar olay anbean
 Gözüm kan gözüm kin
 Sözüm var sözümdeyim
 Akşam ufuklarında tutuk-tutuklular
 Direniyorum hala
 Nedir bu inat ay ay
 Yaşa kalıntılarla
 Ya şaka ya da kabus
 Döndürür eder hayvan
 Bu dünya aynı fanus
 Israrcı dalgalarda dümdüz süzüledur
 Bilmem istekleri nedir benden
 Umrumda mı fikriniz ha?
 Umrumda mı takdiriniz?
 Hassiktir lan!
 Hassiktir lan!
 Hassiktir lan!
 Vaftizi bu sözlerimin
 Harcayamam vaktimi hiç
 Sayarım para bir herife içimi dökmek için
 Neden ha
 Neden ha
 İnsan bilmez doymak
 İnsan kurnaz sanıyor kendini hala
 İçimde nefret içimde isyan
 Şu boktan şapkamın altındakini de patlatıyorken bunlar
 Kimler ister duymak göreyim hangi aptallar onlar
 Sabit kalmak çok zor kaplarken bu akış her yerimi betonla
 Uçmak zor, uçmak zor
 Sabit kalmak zor ondan
 Sabit kalmak zor ondan
 Uçmak zor, uçmak zor
 Sabit kalmak zor ondan
 Sabit kalmak zor ondan
 Yanıt yok
 Kaldım yanlışların ortasında kendi kendimleyim bu gece
 Biraz soğu
 Yandım söndüm küller savruluyor ellerimle sardım geceyi
 Yanıt yok
 Kaldım yanlışların ortasında kendi kendimleyim bu gece
 Biraz soğu
 Yandım söndüm küller savruluyor ellerimle sardım geceyi