Şampiyon

Artık bir şampiyonuz gurur duy!
 Bu nam bu yurda yakıştı ha?
 Yılda bin çocuk can aldık, hepsi işçi-emekçi
 Hayat pahalı, insan ucuz! Kaza dedik alıştık ha?
 Dünya ile yarıştayız, Avrupada birinci!
 Haklı sevincimiz, ana kucağına taş bıraktık,
 Her üç çocuktan ikisini öldürüp aç bıraktık.
 Saydım; Elli milyon insan pençesinde sefaletin,
 Uygarlık oldu ismi, cinayetin.
 Devam mı şair?
 Sahi kaç çocuğumuz evsiz?
 Kaçı ıslah evlerinde cinsel istismara sessiz?
 Kaçı adalet zoruyla 26 kere razı kaldı?
 Taciz ve tecavüzde tüm dünyadan alkış aldık!
 Ne eğitim, ne güvenlik, ne sağlık hizmeti bak!
 Bizi şu Avrupa'yla yarıştıran rüşvet illeti!
 Ben de dinledim yıllardır aynı dırdırı,
 Sorunca yolsuz bulduk yolda,
 Yüz kişiden kırkını
 Para, baskı, dava, töre hepsi aynı kabus.
 Öldü ana, bacı, çocuk, bebek temizlendi namus!
 Algı, gözlem, çözüm...
 Peki, bunlar da ne ki?
 Konu kadına şiddet ise: O zaman Dünya'da tekiz.
 Adalet bir kuştu ve mahkum olup uçtu.
 Hırsa teslim olup düştük,
 Üstümüzden geçti kuşku.
 Okur-Yazar, çizer birer potansiyel suçlu
 Söyle! Aydınlık bir düş mü?
 Bir de insan hakkı hiç mi?
 Kalpleriniz taş mı nedir?
 Kestiğiniz baş mı?
 Çektiğimiz dert mi nedir?
 Verdiğiniz ders mi?
 Bir ülke on bin terör zanlısıyla yaşar mı?
 İnsan; Kadın, çocuk demez kin savurup saçar mı?
 Neden? Bir anne bağırıyordu neden?
 Öfkesi kan kırmızı, her bedduaya bedel,
 Vurulmuş başından kavgası, Nasıl yanmasın?
 Karayağız bir at öldü, aldı kaldı; Ethem!
 Sorma! Bir sokakta yol kestiler zorla,
 Halkı için koşan bir çocuğu darp ettiler sonra.
 Sorma! Belki bir hayali vardı, rengi: masmavi,
 ölür müsün desen KORKMAZ Ali İsmail.
 Bir cana göz dikip ecel kılığına girdiler vakit;
 Kör gece, bir kara yolda üstüne sürdüler.
 Yere düştüğünde yumruğu sıkık
 ve çatıktı kaşı 20 idi yaşı, Mehmet AYVALITAŞ'ın!
 Haziran üçtü, düşlediği barıştı.
 İstediği hürriyet, bu da işlediği bir suçtu
 Senin bilmediğin 'bu can benim" demez verirdi
 Abdullah mertti, çünkü Abdullah CÖMERT'ti.