Brussel

Mijn Brussel, 'k zit in je binnenzak
 een warme jas
 je binnenstad
 die mij omarmt
 en verwarmt als vroeger
 toen ik verdwaald en lusteloos
 jouw geborgenheid verkoos
 al zijn mijn dromen
 nu wat droever
 Hier kende ik mijn eerste lief
 mijn eerste droom
 eerste verdriet
 hier kerfde ik haar naam nog
 in jouw bomen
 hier had ik vrienden
 liep ik school
 en raakte ook nog op de dool
 hier voelde ik me vaak verloren
 Mijn Brussel, al ben je erg ziek
 een mollepijp
 een braakland
 in ruïne ken ik jou niet
 ach je bent wreed veranderd
 al ben je als een lelijk huis
 toch voel ik me hier veilig thuis
 als nergens anders
 Hier kende ik mijn eerste lief
 mijn eerste droom
 eerste verdriet
 hier kerfde ik haar naam nog
 in jouw bomen
 hier had ik vrienden
 liep ik school
 en raakte ook nog op de dool
 hier voelde ik me vaak verloren
 Mijn Brussel, ik verlies me weer
 enn loop je straatjes op en neer
 ze zijn jouw duizend armen
 hoe vaak liep ik hier toen
 niks om handen niks te doen
 gewoon mijn tijd wat te verdromen
 Hier kende ik mijn eerste lief
 mijn eerste droom
 eerste verdriet
 hier kerfde ik haar naam nog
 in jouw bomen
 hier had ik vrienden
 liep ik school
 en raakte ook nog op de dool
 hier voelde ik me vaak verloren