Sesindeki Yalnızlık (feat. Cem Adrian & Melis Danişmend)

Gözlerinde buz parçaları izler, sessizlik
 Ve sessiz bir sitem olarak, kalkar yıldızları izler
 Aşk yok markaların kalbinde yatan yalnızlık var
 Ben yokum aynada biriken uzayan yalnızlıklar
 Size acı içki ve unutuş eğer aşk
 Batma ölüm ve hiçlikse dayatılan rol desem
 Bu sürgülü ve keçeleşmiş kirpiklerin ne anlamı var?
 Size gösterilen bir veda ve yol desem
 Ve kan ve hayat ve duygular bana mutluluk
 Biraz ne zan ne sana dair kırık bir ati konu miras
 Üzgünüm denedim her versiyonunu üzgünlüğün
 Kaybetmek korkularıydı odama giren mavi duman
 O seslerde kayıp içim bomboş artık
 Daha mı yalnızım hayır
 Mutsuzluk uyuşturuyor umudun kıyısız tarafındayım
 Ben asla ağlamam sadece gözlerim dayanıksız
 Hayvan yanlısı yılgın çiçek çelenkleri gönderdim cezaneme
 Şimdi gündelikçi akşamlara kon
 Hatırlat bana uzak ve yakınlığın sarıldığı bankı
 Hatırlat nasıl başlamalıydı dinlediğimiz ilk şarkı
 Hatırlat başak saplarını dik tutan gölgemi
 Hatırlat efkar, deliren gezegenimi ve öfkemi
 Hatırlat nasıl yenilirdi güneş, çiçekleri delip geç
 Hatırlat bana benzediğin şehri gerçekten sevince
 Yalnızlık, yalnızlık
 Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
 Yalnızlık, yalnızlık
 Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
 Yalnızlık, yalnızlık
 Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
 Yalnızlık, yalnızlık
 Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
 Bir yağmura başlar gibi bir koşuda yavaşlar gibi
 Şaşkınlığa atılgan atar kil ve kıvrak
 Bir ismin arasına kıstırılmış sonsuzluk gibi aşk
 Nasıl yol alır sayısız dudaklarından
 Gel kıyılarına yüzümün yüzme öğret can çekişen balıklarına
 Gel o kumun dakikalarına kumrallığını uzat
 Ve biraz sakalımın kokusunu al götür ört yastığına
 Bir oğul doğur ve beni unut hatıralarımı yak
 Şimdi hiç görmedim o son seviştiğin yabancıyı
 Alışırım konuk oyuncu olup kaçınılmaz sonlarıma
 Mutluluk üzerine bahis yapma zamanlarımız da hatırlarım
 Ansızın kente ve yüreğime doğrulttuğun tabancayı
 Zamansız ve Fransız, kör makas, kesik rızk
 Kahveyle dirilen hücre, bunlar bizim merhabalarımız
 Nitokinle görünen sabah bunlar günaydınımız
 Bir uğultuşun ortasındayız bunlar elvedalarımız
 Şimdi seni gasp edecekler bir yüzük ve müstakil evle
 Benim bütün takım elbiselerime pişmanlık sıçrayacak
 O zaman çöküp bir sigara yakabilirim bu kentte
 Yağmurlar yağdırabilirim taze simit kuyruklarına
 Gidişine korunamadığım gibi dönüşünü de savunamam
 Yokluğuna dayanabilirim ancak sade bir fotoğraf olarak
 Köprülerde ayrılabiliyor nehirlerde sevgilim
 Hayat böyle bir yerden sonra ne kadar karışsan da kalabalıklara
 Yalnızlık, yalnızlık
 Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
 Yalnızlık, yalnızlık
 Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
 Yalnızlık, yalnızlık
 
 Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
 Yalnızlık, yalnızlık
 Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
 ♪
 Öldürüyor seni öldürüyor beni
 Öldürüyor seni öldürüyor beni