Atashe Soozan Nakonad Ba Sepand

غافلی را شنیدم که خانه رعیت خراب کردی تا خزانه سلطان آباد کند بی خبر
 از قول حکیمان که گفته اند هر که خدای را عزّ و جلّ بیازارد تا دل خلقی
 به دست آرد خداوند تعالی همان خلق را
 بر او گمارد تا دمار از روزگارش بر آرد
 آتش سوزان نکند با سپند
 آنچه کند دود دل دردمند
 سر جمله حیوانات گویند که شیر است و اذلّ
 جانوران خر و به اتفاق خر باربر به که شیر مردم در
 مسکین خر اگر چه بی تمیز است
 چون بار همی برد عزیز است
 گاوان و خران بار بردار
 به ز آدمیان مردم آزار
 باز آمدیم به حکایت وزیر غافل، ملک را ذمائم اخلاق او
 به قرائن معلوم شد در شکنجه کشید و به انواع عقوبت بکشت
 حاصل نشود رضای سلطان
 تا خاطر بندگان نجویی
 خواهی که خدای بر تو بخشد
 با خلق خدای کن نکویی
 آورده اند که یکی از ستم دیدگان بر سر
 او بگذشت و در حال تباه او تأمل کرد و گفت
 نه هر که قوّت بازوی منصبی دارد
 به سلطنت بخورد مال مردمان به گزاف
 توان به حلق فرو بردن استخوان درشت
 ولی شکم بدرد چون بگیرد اندر ناف
 نماند ستمکار بد روزگار
 بماند بر او لعنت پایدار