Margherita

In de verte spreekt een stem
 Die ik herken van onze ruzies
 Over kleine misverstanden
 Over grote desillusies
 En ik hoor de kille klanken
 Van jouw ingehouden woede
 Maar wat kan ik meer dan janken
 Als ik dit niet kon vermoeden?
 In een waas hoor ik je zeggen
 Dat je alles op wilt geven
 Dat je alles met je meeneemt
 Wat me lief is in dit leven
 En ik luister hoe jouw woorden
 Langzaam opgaan in de zinnen
 Die me treffen als een bliksem
 Met vernietigende kracht
 ♪
 Deze kilte maakt me gek
 En dit gevoel is angstaanjagend
 Maar je woorden malen verder
 En m'n ogen kijken vragend
 Waarom zei je mij niet eerder
 Dat je zo van me vervreemd was?
 Waarom sprak je over liefde
 Als je nooit van mij gehouden hebt?
 Ik verlies het van de wanhoop
 En ik voel m'n tranen branden
 En ik zou niets liever willen
 Dan m'n hoofd weer in jouw handen
 Maar wat tot een uur geleden
 Nog zo veilig heeft geleken
 Is een hele grote leugen
 En een kaartenhuis gebleken
 ♪
 Het is net of iemand anders
 In jouw lichaam is gekropen
 En ik heb niet eens gemerkt
 Dat-ie naar binnen is geslopen
 Om jouw liefde uit te wissen
 En m'n wereld te vernielen
 Wil er niemand me vertellen
 Dat ik alles heb gedroomd?