Negu Hurbilak

Ez nau izutzen negu hurbilak
 uda betezko beroan
 dakidalako irauten duela
 orainak ere geroan
 nolabaitezko kate geldian
 unez uneko lerroan
 guztia present bihurtu arte
 nor izanaren erroan.
 Ez nau beldurtzen egunsentian
 arnas zuridun izotzak
 nun dirudien bizirik gabe
 natura zabal hilotzak
 eguzki eder joan guztian
 argia baitu bihotzak
 eta begien milla ernegai
 iraganaren oroitzak.
 Ez nau larritzen azken orduan
 arnasa galdu beharrak
 bide xumea hesituarren
 amildegiaren laarak,
 ardo berriak onduko ditu
 mahastietan aihen zarrak
 gure oraina arrazoiturik
 beste batzuren biarrak.
 Ez nau iluntzen baratzatikan
 azken loreak biltzeak
 muga guztien arrazoi billa
 arnas gabe ibiltzeak
 arratsaldeko argi betera
 zentzu denak umiltzeak
 amets betezko loa baitakar
 behin betirako hiltzeak.