Soterudsvarten

For lenge sea, i gammal tid
 bodde Baulekara på Bauletangen
 Døm ga følk skyss hit og dit
 Døm gjekk tidligslått på sommern
 Havfruebaulen het far i hus
 Der gjekk det i bannskap og skrål
 To sønner han hadde, Nils og Per
 Som far, så sønn; like grove i mål
 Gammal og grå fortelte'n Nils
 om en efta han låg og søv
 I kveldens skumring
 det banka på dør
 En fremmenkar stod i eininga
 han skulle over tel Elstangen
 "Det koster en tolvskjelling"
 sa'n Nils fra Bauletangen
 "Legg tolvskjellingen på stolen"
 ba'n Nils tel fremmenkar'n
 Da døm steig i båten knaka det
 så jævlig at'n skulja tru'n skulja gå ifra hinaen
 "Ei gammal kjerring har hengt opp seg
 je må fram før natta blir grå
 Je ska i flere presetegjeld"
 fortelte karen, så brå
 Han Nils, han slo seg vrang
 Han vart reint ut arg
 "Reis du tel hælvete
 og høll itte en gammal mann for narr!"
 En blest slog ut bak båten
 Han var borte, faen var vekk
 Ute ta syne og ute ta sinn
 Det hadde vøri Faen sjøl
 Da'n Nils kom hem
 tel Bauletangen
 hadde skjellingen
 Brønne seg djupt ned i stolen