Los

Нас нарадзілі забіваць адзін аднаго,
 Нас зусім не навучылі любві.
 Мы не маглі гэта стрымаць,
 Наша сэрца - механізм, супакойся, мы жыццё пражылі.
 Усе словы прыгнятаюць нас:
 Яркі колер з тваіх воч растварыўся, знік і так раптоўна.
 Мы паляцелі ў нікуды,
 Але побач са мной ты - невядомае ўсё так цудоўна.
 Не ўбачыш вачыма,
 Ды не зведаеш страх.
 Пакуль трымаем наш лёс,
 У гэтых брудных руках.
 ♪
 Што я магу прапанаваць?
 Толькі раю каб маглі мы зрабіць павольны крок складаны.
 Наш кожны шанец - гэта шлях,
 Да душы яго няма, там у нас даўно старыя раны.
 Усе твае спробы адхіляліся:
 Хацелась кінуць цела назаўжды ў гэты цёмны кут.
 Мне працягні сваю далонь -
 Будзем бегчы ў нікуды, і ніколі нас там не знайдуць.