Milczeć (część 2)

Słowo okrutne i zimne jak nóż
 Co stoi na straży pogardy
 Prawa pisane na zwojach ze skór
 Niech przejdą już do historii
 Gdy świat ma za nic moje słowa
 Jak mogłabym ja przekonać do nich świat
 Nie będę milczeć, nie mogę i nie będę
 Niech mnie usłyszą wreszcie
 To mój głos, ja nie będę milczeć
 Koniec
 Niech się stanie o nic was nie proszę
 Bo wolność w sercu noszę
 Nie chcę już i nie będę milczeć
 Siejesz wiatr po burzy, zbierz, nie rzucaj kłamstwa prosto w twarz
 Połamałeś moje skrzydła
 Lecz nie złamiesz mnie
 To ja dziś przed Tobą stoję, patrz
 Nie chcę milczeć
 Nie będę się kłaniać prawom i
 Zwyczajom, których moc rodzi się z pogardy
 Koniec
 Nie będę nie będę sie dłużej prosić o to, co mi się należy
 To mój głos, ja nie mogę milczeć
 Ja już nigdy, nie będę milczeć
 Koniec