Birkaç güzel gün için

Yollar ve kapanmıştı açık bütün kollar
 Seni yaşamak bile tüketmedi kim onlar?
 Boynunda elleri var
 Direnmek bilincinde yüzen bir tekne
 Ve umutlardan çatılmış yelkeni var
 Önce doğarsın sonra bir gün sırtını verip bir ağaca
 Ona olmadık sorular sorarsın
 Bir ömürdü ama sanki öğlen ortası bir gündü
 Düşmez işte o elma başına bir türlü
 Bozdu ağlarını bizzat ördüğün yaşam
 Yine de değer dedin bir gün bembeyaz düğünler gördüğüm
 Çocuk gibisin o kadar olgun,
 Yorgun ve bütün insancıl okullardan kovgun
 Sondu sandıkların nüksedecek oldu
 Sen onu da kesip atacak oldun, nedir?
 En fazla bir koldu
 Bedenim temiz bir sayfa üstünde leke dilim
 Bir şiir bitmez asla her zaman terk edilir
 Damlıyor son sözlerimde
 Saf gözlerimden
 Al özlemimden cevabı
 Çıkmıyor midemden
 Hiçliğimden
 Kustuğumdan
 Fena halim
 Olmadı mı bir banka oturup ağladığın, düşlemedin mi yağmuru?
 Geçip karşısında kollarını bağladığın
 Ve hiç kopmadı mı seni hayata bağlayan sicim
 Ya da yaktığın sayfaların birkaç güzel için
 Ne demekti kapılarında yazan
 Yaranı gösterip onlara anladım kentlerden çekildiğin zaman
 Yazdığın bütün o sayfalar yanar içimde fakat yazamadıkların var
 Onlar tutunup kanar içinde
 Bir şekilde gelebildin sahip olduğun yaşa
 Boynunda bir urgan iple nasıl yaşanırsa yaşa
 Bir bilinç hâlinden çıkıp dönmek için taşa
 Ve manâsını vermek için gözümdeki yaşa
 Önce inip çarmıhından herkesi sarsan
 Elimdeki kalemdir o kalem ki sana asa
 Yazabilmek için bir masal bulup
 Cehennemin ortasında cehennem olmayan her ne varsa
 Damlıyor son sözlerimde
 Saf gözlerimden
 Al özlemimden cevabı
 Çıkmıyor midemden
 Hiçliğimden
 Kustuğumdan
 Fena Halim