Ortaya Karışık

En farklı sandıkların bile sıradanlardan
 Daha da sıradan olabiliyo' değil mi? Aynı fikirdeyiz
 İnsan ölür, ceset çürür, cehenneme bi' yol görünür
 Gider, gelir benim kafam; çözemezsin kördüğümü
 Penceremiz farklı; benim tahta, senin plastik
 Çocukluğum sokaktaydı, göremezsin gördüğümü
 Belki biraz vicdan olur hayatımın sonlarında
 Yiğit nefse yenik düşer, yatar kahpe kollarına da
 Her sabah güneş gibidir gözüm görür yanlışı
 Çiçeği dalında sevdim ve gül dökemem yollarına
 Parayla yontulan kişiliklerle savaştım ben
 Sokakta eser dahi kalmadı hiç korkudan
 Hiç kanmadım oyununa lan ne hâliniz varsa görün
 Kadın girdi koynuma, günahım boynuma
 Yürek bölünmüştü, hürriyet kanıyor
 Ruh bedenden ayrılıyor bu vicdan yolunda öldü
 Dengesizliğin daniskası! Çekil yolumdan
 Biz hayatı siyah, gri, kahverengi gördük
 Gram kadar sevmiyorum, nefret ediyorum diyen de
 İki gün önce bilir yatakta altımda inlemeyi
 Pezevenkler, orospular; böyle şehrin amına koyim
 Sikimde değil, istiyorsanız hiçbiriniz dinlemeyin
 İki günlük hayatında ün peşinde koşan doldu
 Bi' kafede elleriyle bölüştüler pastaları
 Bu şehirde evlenecek kız mı arıyo'sun bilader?
 Yıllardır buradayım bi' namuslu karıya rastlamadım
 Kapat gözlerini bak; huzur, sıcak, yat ve uyu
 Rüyaların kabus olacak uyanamıy'can artık uyu
 Karanlıkta çığlık atan rüzgarın sesiyle uyu
 O rüzgar bi' fırtınadır, uyanamazsın artık uyu
 Yeraltında dönen muhabbetlerin tam ortasında
 Kaldığımda "Neredeyim?" dedim. Dedi ki: "Evindesin kardeşim"
 Sen busun sokakların tecrübesini taşıyacaksın
 Ekranına, vardırıcan rap tadına
 Bi' anlamda nefes almak...
 Nefesi verirken de gerçekleri söylemektir hayatım
 Sokağın rutubetini, rütbelerini andım olsun anlatıcam
 Bu nefesi boşuna harcamıycam
 Biliyo'm bağırsam da anlamıycan aptal
 O rapçiler: Şakir, Sta: Pir Sultan Abdal
 Sakin olmak zorlaşırsa bi' gün
 Tutun bileklerimi yazdırmayın asla, Tanrı yasta!
 Toprak suya muhtaç değil mi?
 Fidansa güneşi özlemekle geçirmişti geceyi, göğüs gerdi rüzgara
 Sen elinle toprağa bile dokunmamışsın arkadaşım
 Karanlıkta insanoğlu meydan okudu hüsrana
 (Benimle konuşmadan önce ağzını yıkasın)