Non Hai Motivos

Canto máis queren esperar?
 Os que maldicen aos prexuízos enterrar.
 Cando aprenderán que o valor non está nin na cor nin nas fronteiras.
 Ser de aquí ou de alá non é razón sen máis de deixarnos de apoiar.
 Cada paso é o que fai o andar, xuntos hai que camiñar.
 Cando as diferenzas por nos dar rubor,
 agóchanse tras muros por temor,
 a aquel que nos critica por crer ser mellor.
 Non hai motivos.
 Tira de esa venda que non deixa ver,
 que sermos diferentes non nos vai facer perder o ser.
 A vida non esta para deixar correr,
 atado por cadeas de prexuízo e fel.
 Sabes que non hai motivos.
 E hoxe vou berrar aos catro ventos.
 cunha voz que medre ao seu cantar.
 Hoxe vou a erguerme e ollar para o ceo,
 sentir o ar que me empurra.
 Non hai motivos por sentirte espido cando o resto vai vento a favor,
 podes ser azul, violeta, ser unha veleta, ser branco ou marrón, si ou non?
 Sen timón, podes ser un vento sen control!