Durgerdam Slaapt

Stilte om de huizen aan de Durgerdammerdijk
 Weemoed op het spiegelgladde water
 's Morgens vier uur, vogels, mensen, alles ligt te slapen
 Niemand heeft gezien dat ik er ben
 Mist ligt op het weiland, rond de koeien die er grazen
 Nevel op de slootjes die ik als mijn broekzak ken
 Haast te zoet om waar te zijn, m'n dorp als een oase
 Niemand heeft gehoord dat ik er ben
 Durgerdam, zo mooi zo hemelsblauw
 Waar is de tijd gebleven
 Het huis en het bed waarin ik sliep met jou
 De liefde van mijn leven
 Rokend loop ik rustig langs de steigers en de kade
 Slenterend langs bootjes die ik af en toe herken
 Ooit kwam ik hier aangezeild en jij was toen mijn haven
 Niemand die nog weet dat ik er ben
 Durgerdam zo diep verloren blauw
 Waar is de tijd gebleven
 Het huis en het bed waarin ik sliep met jou
 De liefde van mijn leven
 Durgerdam zo diep verloren blauw
 De tijd die wij vergaten
 Het huis en het bed waarin ik hield van jou
 Het is voorgoed verlaten