Lando (feat. Chito Miranda)

'Wag kang mabahala, may nagbabantay sa dilim
 Nag-aabang sa sulok at may hawak na patalim
 'Di ka hahayaan na muli pang masaktan
 'Wag ka nang matakot sa dilim
 Ito ay kuwentong hango, nanggaling sa dalawang taong
 Nagmamahalan nang tunay, ang ngala'y Elsa at Lando
 At kahit parang pagkakataon ay nakakandado
 Dahil magkalayo ang uri ng buhay ang estado
 Ng buhay ni Lando ay 'di nalalayo sa marami
 Sinunog ng araw ang kulay ng balat
 At marami nang galon ng pawis ang kanyang naidilig sa lupa
 Upang ang gutom ay 'di na masuklian pa ng luha
 Habang ang babaeng kanyang minamahal ay sagana
 Ngunit kabilang sa pamilya na 'di alintanang
 Makipagkapuwa-tao sa mga tulad n'yang dukha
 Gayon pa ma'y patuloy ang pagmamahal na pinunla ng pag-ibig
 'Wag kang mabahala, may nagbabantay sa dilim
 Nag-aabang sa sulok at may hawak na patalim
 'Di ka hahayaan na muli pang masaktan
 'Wag ka nang matakot sa dilim
 Kahit na ano mang bagay ang pilit na ihadlang
 Sino man ay walang makapipigil sa paghakbang
 Ng mga paa na ang nais ay marating ang ligaya
 Niyayang magtanan, 'di nag-atubili na sumama
 Hawak ang pangarap at pangako sa isa't isa
 Nagpakalayo-layo, 'di namuhay na may kaba
 Dahil alam nila na sa bawat isa'y nakalaan
 At ang pagmamahalan, tangi nilang sinasandalan
 Wala nang ibang bagay pa silang mahihiling
 Kundi isang pamilya sa loob ng apat na dingding
 At isang bubong na maaaring tawaging tahanan
 Bakit may pangit na kabanatang kailangang daanan pa?
 'Wag kang mabahala, may nagbabantay sa dilim
 Nag-aabang sa sulok at may hawak na patalim
 'Di ka hahayaan na muli pang masaktan
 'Wag ka nang matakot sa dilim
 Isang gabi ng Huwebes, lumubog na ang araw
 Doon tayo magkita, pasalubong ko'y siopao
 Upang ating paghatian pagdating ng hapunan
 Mayro'n palang nakaabang sa 'min na kamalasan
 Eskinita sa Ermita, may sumaksak kay Elsa
 Sa tagiliran, isang makalawang na lanseta
 Ang gamit upang makuha lang ang kanyang pitaka
 Kami'y mahirap lamang, bakit 'di na s'ya naawa?
 Hindi ko naabutang buhay ang aking mahal
 At hanggang sa huling hantungan ay nagdarasal
 "Bakit po? Bakit po?", ang laging lumalabas
 Sa 'king bibig, palaboy-laboy, ni walang landas
 Akong sinusunod, baliw sa mata ng marami
 Siguro nga, 'di ko na kilala ang aking sarili
 Pangala'y taong grasa, may patalim na gamit
 At ang tanging alam ay isang malungkot na awit, at ang sabi
 'Wag kang mabahala, may nagbabantay sa dilim
 Nag-aabang sa sulok at may hawak na patalim
 'Di ka hahayaan na muli pang masaktan
 'Wag ka nang matakot sa dilim