Jostailu Hautsiak

Noiz bilakatu zen aldatu zen
 Hau begiradea xamurra,
 Noiz iritsi zen garrasia
 Laztan haiek laban bihurtu
 Ta zure bizitza aztatu
 Haurren begirada noiz beldur
 Bilakatu izpiak zure gorputz
 Nimiñoan betirako
 Mesprezu hitza
 Katuatu zuen
 Ta gorrotoa?
 Zein erreza den gorrotatzea
 Ta amorrua?
 Otso betenean babesten zaituena
 Ta zein zaila den maitatzea
 Maitasuna horrek
 Bihotz ta azaleko
 Zentimetroro bortxatu duenean
 Bere heriotza, azken hatsa
 Noiz iritsiko zain
 Gauak gau izateari uzteko
 Hitz erdoilekin giltzatua
 Kate motzez kateatua
 Hil jantziz apaindua
 Iña infernua
 Zure begien ohiuak
 Ta malkoen erreguak
 Horren lagun non zaude?
 Galdetzean
 Ta gorrotoa?
 Zein erreza den gorrotatzea
 Ta amorrua?
 Otso betenean babesten zaituena
 Ta zein zaila den maitatzea
 Maitasuna horrek
 Bihotz ta azaleko
 Zentimetroro bortxatu duenean
 Bakardadea
 Egin zenuen zuk gordeleku
 Jostailu hautsiak
 Zumea balbor eroaren eskuetan
 Ta zein zaila den maitatzea
 Besarkada hauek
 Zure azal leuna
 Ta bihotz goxoa
 Pozoitu duenean