Isang Buhay Pt. 2

Naging tupang itim, dumaan din sa dilim
 Dumating din sa puntong muntikan nang mapa-aaga ang paglibing
 Naging sakim, puro pansariling kasiyahan ang napapansin
 Napasama lang noong minsan nakatikim
 Matagal na panahong naging praning
 At inakala ko noon isa akong magaling
 Ngunit bigla akong nagising
 Takbo 'ko nang takbo pero wala pala akong narating
 Hanggang sa natutunan ko ang halaga ng aking buhay
 Binago ang mga gustong gawin
 Paulit-ulit tinanong ang sarili sa harapan ng salamin
 Pinalaya ko ang tunay na salarin
 Hinayaan kong matutunan niya kung pa'no itama ang mali
 Mga 'di madali ay harapin
 Bahala na kung sa'n ako nito dalhin
 Basta't sinimulan ko kung papa'no ang sarili'y mahalin
 'Sang buhay na may pag-ibig
 Sa sarili, sa pamilya, para sa kapwa't mga tropa
 'Yan ang kailangan ko, kailangan mo
 Kailangan niya, kailangan nila at ng buong mundo
 Natuto nang sarili'y mahalin
 At gamitin sa tama ang pagkataong matalim
 Ang bawat aral ng buhay minabuti na lasapin
 Mahirap man o madali, walang tanggi na kagatin
 Aminadong 'di perpekto
 At para sa iba ay isa lang maliit na insekto
 Gamit ang aking talento
 Kahit sa ilang lang sana'y maging isang magandang ehemplo
 At maging inspirasyon sa mga tropang nasa loob
 At labas nitong aking sirkulasyon
 Mga nasulat kong tugmang kayang magmulat ng matang makasara
 Sana'y ituring niyong leksyon
 Kahit nakakatawa para sa iba, heto lang ang paraan na aking dala
 Pagsaluhan niyo ang awit kong hain
 Ituring ulam at kanin para ang pag-ibig ko sa kapwa ay maipadama
 'Sang buhay na may pag-ibig
 Sa sarili, sa pamilya, para sa kapwa't mga tropa
 'Yan ang kailangan ko, kailangan mo
 Kailangan niya, kailangan nila at ng buong mundo
 Wala namang mawawala kung ang pag-ibig ay ibuhos
 'Di naman 'to mauubos
 Para sa sarili, sa pamilya, sa kapwa at tropa
 Mula sa taong minsang palasuway sa sampung utos
 Baguhin ang sarili para sa iba
 Libre lang naman at mahirap lang 'to sa umpisa
 Mabuti nang sa kanan makinig kaysa do'n sa isa sa pagmahal
 Oo, mas tama lang na ma-obliga
 Nakakatakot dumating ang panahon na matanda ka na't wala ka nang pag-asa
 Nasayang lang ang mga pagkakataon na binigay at masasabi mo na lang
 Na "kung mababalik ko lang sana" kaya't bigyang halaga ang buhay
 Itago mo na ang iyong buntot at sungay
 Tumayo sa hukay, bigyan ng kapanatagan
 Ang mga taong sa 'yo'y nagmamahal nang tunay
 'Sang buhay na may pag-ibig
 Sa sarili, sa pamilya, para sa kapwa't mga tropa
 'Yan ang kailangan ko, kailangan mo
 Kailangan niya, kailangan nila at ng buong mundo
 'Sang buhay na may pag-ibig
 Sa sarili, sa pamilya, para sa kapwa't mga tropa
 'Yan ang kailangan ko, kailangan mo
 Kailangan niya, kailangan nila at ng buong mundo