Hadagrims Fertriet

Ik bin Hadagrim, soan fan Egisgar
 Do bist Rêdbâd, soan fan Aldgillis kening
 Do, bist myn stalke
 In lang libben, it is my jûn
 Mar it lêste skoft bin ik oan fertriet ferbûn
 In soad ferlern, myn freon en wiif
 En stadichoan nim ik ôfskie fan myn liif
 En by jûntiid sjoch ik him al stean
 Ik fiel syn hân op myn skouder, kin him ferstean
 Hy komt my heljen, mar noch ien ding moat ik dwan
 It ferhaal fan kening Rêdbâd oan eltsenien trochjaan
 Besit stjert en sibben stjerre
 Dosels stjerst as harren
 Mar ien ding wit ik, dat ivich libbet
 De helderom fan 'e deade
 Hy hie de wiisheid, hy hie it ferstân
 En wie de kening fan ús moaie Fryske lân
 Soan fan Aldgillis, no ûnder 't skyld
 Wie wiis as kening, en yn de striid sa wyld
 En dy namme sil nea fergean
 Want yn eltse Fries, sil in stik fan dy bestean
 En tûzen jier letter, sille se noch roppe
 Heil oan kening Rêdbâd, Fryslân boppe!
 Refrein
 Dit wie it ferhaal fan de kening, ik ha it skreaun
 Myn namme is Raven, my jûn troch myn bloedfreon
 En no't ik dit folbrocht ha, Wêda nim my mei
 Bring my gau nei myn freonen, want dan pas bin ik frij