Exmara

Tej, która mej duszy okranów królową
 Światłością w morku
 Tej, zaiste doskonałej - ja, w zaświatach
 W głębinach i na morzu gwiazd!
 Twe oczy zamglone w gromowym nieboskłonie -
 W burzości i szale pożądam twego ale
 Twe jedno spojrzenie - mej duszy spopieleniem -
 Tyś jedyna, jedyna - Ta, którą wciąż przeklinam!
 Jak wiatr - zanikam
 Jak deszcz - upadam
 Jak żar - wygasam
 W zaświatach, w głębinach, na morzu gwiazd!
 Twe usta czerwone od lat krwią karmione
 W kolorze nicości wspomnienie o mnie gościsz -
 A jedno Twe słowo rozpala grę na nowo
 Tyś jedna, jedyna - Ta z którą wciąż przegrywam!
 ExMara, exMara, exMara, exMara!
 ExMara, exMara, exMara, exMara!
 Jak my i pożądanie - wielcy przegrani,
 Może po drugiej stronie spotkamy się!
 W zaświatach, w głębinach, na morzu gwiazd!
 Twe usta - czerwone pogrążają świat!
 Kolejny, następny - ginie
 Za furię, za żywioł - eXmary chwilę!