Najkrótsza z wieczności

Z chorego ciała, z łaski boga, przekleństw, zwątpienia
 Z zaciekłości, z oczekiwań, jadu porównań, osierocenia
 Choinki, gwiazdki z nieba i święta, a płacz w kącie zgrzyta
 Najkrótsza z wieczności
 Wieczność dzieciństwa
 I czekasz tu od tylu lat
 Choć już nie wiesz na kogo
 – Zapomniałem, zapomniałem, zapomniałem
 Sypiać z zimną pustką, rwać z głowy wspomnienia
 To jego siła
 Twojego syna
 Z chorego ciała wyrosły rzeczy głodne nocą
 Z upokorzeń maska błazna, szyderca, kłamca i zdrajca
 Koronki, krzyże, różańce, zaklęcia, a płacz w kącie zgrzyta
 Największa z miłości
 Miłość męczeństwa
 I czekać będziesz tyle lat
 I zapomnisz na kogo
 I ja zapomnę, ja zapomnę
 Ołów na niebie, na gryfie zima
 To moja siła