Przeklęty

Środkiem zmarzłego morza
 Idę jak czerń przez słońc bezdroża
 W lodowej krze, historia mknie
 Przeklęty bądź i wiecznie błądź!
 W imię Ojca, klnę się dziś!
 Nie dla wiary, nie dla bogów, nie dla nich!
 W imię matki, z głębin łkam!
 Jam przeklęty, spoza grobu
 W imię zemsty, bezustannie gnam!
 Z daleka ślepną kościelne wierze
 Nie patrz tam - to mielizny wybrzeże
 Rusałki niczym anielski chór
 Wtórują śmierci - utopi twór!
 Niebiosa zgasły, wiatry szaleją
 Przede mną sztorm - hej beznadziejo!
 Niebiosy męką, zemstą karmiony -
 Mogilny głaz pękł - jam uwolniony!
 - jam pomszczony!
 I upadł człek
 Który niegdyś wybrał zemsty grzech
 Jak z piekła bies, pośrodku tyśiąca wież
 Tułał się będzie w samotnym pędzie
 O czarna Matko moja
 O pomsto - zmiłuj się nad nami!
 Odchodząc, rzekłąś mi:
 Synu, zemsta koi - nie rani!
 O czarny Ojcze mój
 O zgrozo - iglic nad tumami
 Witając, rzekłeś mi:
 Piekło, tuż przed nami!